Η υποκρισία για την πρόσβαση των ΑΜΕΑ στην πλατεία Καρύλλου

Πρόσφατα ο δήμος Νέας Σμύρνης έβγαλε ανακοίνωση που αφορά τον τρόπο πρόσβασης των ΑΜΕΑ στην πεζογέφυρα της πλατείας Καρύλλου. Μιας πεζογέφυρας που κατασκευάστηκε για διευκολύνει την πρόσβαση ανάμεσα στην κεντρική πλατεία και το άλσος, αλλά κατέληξε να αποκλείει όλους τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα από αυτήν. Και ποια είναι η λύση που προτείνει ο δήμος για αυτούς; Να προσέλθουν στο δημαρχείο με απόφαση υγειονομικής επιτροπής, ώστε να τους δοθούν κλειδιά για τους αναβατήρες που έχουν τοποθετηθεί στο πλάι των κλιμάκων.

Αυτή είναι η λύση που προτείνει ο δήμος για τους ανθρώπους με αναπηρία. Γραφειοκρατική ταλαιπωρία για την πρόσβαση σε ένα δημόσιο χώρο, που θα έπρεπε να εξασφαλίζεται για όλους, και ειδικά για τα εμποδιζόμενα άτομα με ευνοϊκούς όρους. Φυσικά ο αντίλογος είναι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, και ότι τουλάχιστον με τα αναβατόρια εξασφαλίζεται μια -έστω και δύσκολη- πρόσβαση στα ΑΜΕΑ.

Όμως αυτό το επιχείρημα είναι έωλο. Η λύση ήταν πολύ απλούστερη, και μάλιστα είχε προβλεφθεί αρχικά, αλλά για κάποιο λόγο ακυρώθηκε. Όπως φαίνεται και στην κάτοψη της πλατείας που σχεδιάστηκε από την τεχνική υπηρεσία του δήμου, προβλέπονταν ράμπες από κάθε πλευρά της πεζογέφυρας ακριβώς για την διευκόλυνση της πρόσβασης. Άλλωστε η αναπηρία μπορεί να είναι και μια παροδική κατάσταση που να τύχει στον καθένα, μετά από ένα ατύχημα ή μια εγχείρηση. Ή ο ανάπηρος μπορεί να μην είναι κάτοικος, και να μην διαθέτει τον χρόνο για να ασχοληθεί με την γραφειοκρατία του δήμου. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι οι ράμπες διευκολύνουν και τους γονείς με τα καροτσάκια, που δεν μπορούν φυσικά να χρησιμοποιήσουν τα αναβατόρια, και είναι αναγκασμένοι να πάνε από το δρόμο.

Για όλους αυτούς τους λοιπόν, είχαν πολύ σωστά προβλεφθεί ράμπες για την άνετη πρόσβαση στην πεζογέφυρα, όπως φαίνεται παρακάτω στην κάτοψη της αρχικής μελέτης με κίτρινο χρώμα.

Όμως καταργήθηκαν, και θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε το γιατί. Αν υποτεθεί ότι ήταν ζήτημα σχεδιασμού της πλατείας, λόγω του μεγάλου μήκους, υπήρχαν και άλλες λύσεις, λιγότερο δαπανηρές και με πολύ ευκολότερη πρόσβαση. Θα μπορούσαν να είχαν τοποθετηθεί δύο ανελκυστήρες αντί των δύο κυλιόμενων κλιμάκων καθόδου (που είναι άχρηστες έτσι κι αλλιώς). Αντί δηλαδή για τέσσερις κυλιόμενες και δύο αναβατόρια, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν δυο κυλιόμενες (μόνο για την άνοδο) και δυο ανελκυστήρες εκατέρωθεν. Έτσι θα εξυπηρετούνταν τόσο οι ΑΜΕΑ, όσο και οι γονείς με τα καροτσάκια, εύκολα και χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Επίσης θα περιοριζόταν σημαντικά και το κόστος. Τόσο της αγοράς του εξοπλισμού, όσο και της αναγκαίας συντήρησής του.

Και σε αυτό το σημείο θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε ποιο είναι το μηνιαίο κόστος λειτουργίας και το μηνιαίο κόστος συντήρησης των έξι συνολικά μηχανημάτων ανόδου-καθόδου, και με ποιο κριτήριο επιλέχθηκαν τα συγκεκριμένα συστήματα και όχι άλλα με χαμηλότερο κόστος και ευκολότερη πρόσβαση.

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η υποκρισία για την πρόσβαση των ΑΜΕΑ στην πλατεία Καρύλλου”

  1. Διαφωνώ ….ούτε αυτές οι ράμπες είναι ή θα ήταν λύση ….
    Ο σχεδιασμός της σύνδεσης της Πλατείας με το Αλσος ειναι ΛΑΘΟΣ
    Θα μπορούσε να γίνει μιά πεζογεφυρα που να ξεκινα απο το Αλσος και να τελειώνει στην πλατεία και οχι αυτό κατέβα-ανέβα-κατέβα-ανέβα που έγινε.

    Μόνο τα ΑΜΕΑ εχουν πρόβλημα ή μαμά με το μωρό στο καροτσακι ??? η κύρια κάποιας ηλικίας με το καροτσάκι της Λαϊκής ???

Σχολιάστε